Caroline

Caroline
Finally she took over too become girl

zondag 17 maart 2019

DSD met genderverwaring


Na veel onderzoek over mijzelf heb ik het idee dat ik vroeger als kind een vorm van dsd oftewel disorder sexual developement. Eerlijk gezegd hadden ze het beter Gender non comforming confused kunnen noemen want daarmee is het ook geen disorder,! Bij disorder denken de meeste
mensen gelijk het ergste er van, wat niet veel anders is dan wat ze nu doen want wie is er nu niet ingeburgerd door zijn ouders/omgeving/vrienden hoe het ( normaal) althans volgens hoe veel mensen leven het zou moeten zijn. Huisje boompje beesje kinderen, en anders val je op een gegeven moment buiten de boot of mensen gaan hunzelf afvragen wat er met iemand is omdat hij niet mee doet aan het maatschappelijke model! Door de jaren heen is dit maatschappelijke model wel hier en daar bijgeschaafd , hoewel het nog steeds niet alles omvat! Simpel om de meerderheid van de mensen deze zaken niet belangrijk vind!

Dsd is een overkoepelende naam voor meerdere variatie waarop iemand op de wereld komt en opgroeit tot man /vrouw of ergens tussenin omdat de gene pool niet helemaal zijn best gedaan heeft of misschien te veel zijn best!

In mijn geval en bij veel mensen die uiteindelijk een vorm van dsd hebben ervaren ze een niet helemaal juiste verloop van opgroeien. Dat wil zeggen in mijn geval was ik tot mijn pubertijd een klein jongetje van 1.57 mtr met een gewicht van 45 kilo. En waar andere jongens/meiden uit je klas de pubertijd gaan ondervinden moet jij het nog steeds doen met het zelfde als dat je al was, en toen al vond ik mezelf fysiek meer de uitstraling hebben van meisjes terwijl ik mits ik goed zocht toch iets tussen mijn benen had waarop ik in het hokje jongen terecht kwam!

Als ik nu terug lees wat hier mee te doen zegt men dat ze gelijk de kinderen moet laten onderzoeken door verschillende specialisten zoals psyoloog / endricrinoloog want meerdere vormen van dsd gaan gepaard met gender verwarring en hiermee kan men door lichaamlijk onderzoek en het praten met het kind meteen in de periode de juiste dingen betekenen voor deze individu.

Ik voelde me al jong anders en was het dan meteen een gender issue , nee denk lang niet altijd, maar gewoon anders!
Is mij dit gevraagd destijds , neuh mij is niet gevraagd wat ik er van vond/dacht. Ipv werd het opgelost met stimulerende hormonen en dus estrogenen om mij in de groei te krijgen.
Nou als je mij dan vraagt dat iemand met een groei stoornis en dus in mijn geval androgen insensietief was nu meteen vol te stoppen met estrogenen ( vrouwelijke hormoon) Omdat deze nu eenmaal achter veel schuil gaan en dus ook een groeistoornis in jongen of meisje!

Ik vond dit niet erg want met mijn weinig testosterone en toegevoegd estrogeen begon ik mezelf alleen al meer en meer één te voelen. En dus met andere woorden, fysiek , hoog stemmetje nog op je 14 a 15 jaar , lichte borst groei door dit estrogeen. Tot de behandeling stopte en mijn testosterone het weer zelf overnam. Fysiek begon ik meer weer een jongen te worden. Terwijl ik meisje zijn eigenlijk wel prettig vond. Ik zag mijzelf weer helemaal uit elkaar getrokken worden in meerdere gender variatie. Fysiek begon ik te groeien en uiteraard ook mijn mannelijke geslacht. Mijn borstvorming nam weer af ( wat ik jammer vond) en er begon ook meer gewicht aan te komen.

Niet veel want als jongen moet je dan naar de keuring voor het leger met je 18 jaar. Ik was één van de laatste lichting die dit nog moest en daarna is dit redelijkerwijs vervaagd als verplichting!
Ik was er al vroeg en tot mijn verbazing was ik ook al weer vroeg weg afgekeurd!! Hoe zou dit komen, je raad het nooit! Ik had niet het minimale gewicht benodigd voor een man van 18 jaar.
Dit stond toen op 50 kilo. Tja en ik woog er maar 48. Ze hadden dit eigenlijk nog niet echt veel meegemaakt!

In feite zou dit ook kunnen kloppen want normale bouw jongens/mannen is langer dan mij , zwaarder dan mij , meer spier ontwikkeling. En je zou dus kunnen stellen dat ik ook eigenlijk door mijn eerdere groeistoornis dus niet een directe groeistoornis had maar gewoon een meisje ben in een meisjes lichaam maar een fysiek mannelijk gender, wat voor die behandeling ook niet veel voorstelde. Meer een niet goed ontwikkelt geslacht , maarja mijn ontwikkeling was in het geheel niet goed.

Als ik er zo nu over nadenk en ze hadden dit op deze manier benaderd dan was ik nu op 41 jarige leeftijd een volwassen vrouw geweest, die ik altijd al heb moeten zijn.
En eerder kon ik voor mijzelf geen juiste oorzaak vinden waarom ik mijzelf zo voel. Het anders voelen had dan ook totaal niet te maken met die groeistoornis maar gewoon met de dsd met gender confusing syndroom. En dus mijn gedachte gender en mijn fysieke gender komen niet overéén.

En ik altijd maar denken dat dit door mijn achterstand kwam, uiteraard komt het hier min of meer ook wel door maar meer wat het met zich meebrengt!
Ik ben na 41 jaar het gewoon zat hier nog vraagtekens bij te zetten en nu gewoon te doen wat ik al veel langer had moeten doen
Leven zoals ik echt ben, en dus die mannelijk schil om mijn heen weg te gooien en eindelijk die mooie meid is de ruimte te geven te kunnen genieten.

Ik snap dat dit heftig aan zal komen voor mijn naaste  familie en uiteraard papa en mama en broer
Maar denk dan maar zo voor is het mijn gender weer conform maken met de rest en voor jullie blijf ik nog steeds dezelfde persoon qua karakter , alleen ben ik jullie dochter , zus , nichtje , tante! En zal het fysiek de eerste tijd wel wennen zijn wat je ziet! Denk dan maar zo , toen ze vroegen tijdens de zwangerschap vroegen of je al wist of het een jongen of meisje werd ? Was hier op de reactie dat het ons niet uitmaakt als het maar gezond is!  Dus zou het nu ook niet veel anders moeten zijn zolang ik maar gezond ben!

Ik stel erg op prijs dat naaste familie mij hierin zal ondersteunen, hoewel  ik bij eventuele afwijzend gedrag helaas afscheid zal moeten nemen want ik wil de rest van mijn leven nog gelukkig zijn en dat doe ik hiermee en niet door het al door maar rekening houden met wat andere wel niet vinden.

Ik hoop dat ik het hiermee goed heb toegelicht


Hopende dat ik in de toekomst jullie kan begroeten als,

Blogger Carolien! ( Blog naam is Carolanne) 

 xXx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Realising its time

 As i was making conversation visiting my parents the subject was working at height and how several people i know really are afraid of heigh...